به گزارش گروه فرهنگی قدس آنلاین، در لیست فیلم‌های متقاضی حضور در سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر دو فیلم از مسعود اطیابی به چشم می‌خورد که هر دو هم در ژانر کمدی قرار دارند و باید دید نظر هیئت انتخاب به حضور این فیلم‌ها در لیست آثار حاضر در جشنواره چه خواهد بود.
اطیابی فیلم سینمایی «انفرادی» را شهریورماه امسال کلید زد و و در کنار دیگر فیلمش یعنی «دینامیت» که هردوی این فیلم‌ها به تهیه‌کنندگی سید ابراهیم عامریان تولید شده، این روزها آخرین مراحل فنی را پشت سر می‌گذارند و قرار است در صورت پذیرش اولین اکران خود را در فجر ۳۸ تجربه کنند.
این فیلمساز طی سال‌های گذشته بیشتر خود را در سینمای کمدی محک زده و حضور موفقی هم داشته است، نمونه آن «تگزاس۲» بود که با فروش بالای ۲۵ میلیارد در رده پرفروش‌ترین‌های سینمای ایران قرار گرفت، این کارگردان امسال نیز حضور خود را به فیلم‌های کمدی گرده زده و معتقد است امروز جامعه بیش از هر زمان دیگری به نشاط و شادی نیاز دارد و این هنرمندان هستند که این وظیفه خطیر را برعهده دارند.
از جشنواره فجر چه می‌خواهیم؟
وی درباره هیئت انتخاب و انتظارش از آنها در انتخاب فیلم‌ها گفت: ما با یک هیئت انتخاب روبه‌رو هستیم که در واقع می‌توان گفت در مجموع با یک سلیقه و یک جشنواره با سیاست مشخص روبه‌روییم. به نظرم سیاست‌های اصلی جشنواره مهم است که تعیین می‌کند این جشنواره بر چه مبنایی برگزار می‌شود، مناسبتش چیست و قرار است چه نتیجه‌ای بگیرد؟ آیا قرار است تولیدات این جشنواره فقط ویترین سینمای ایران باشد یا این که محملی برای معرفی سینمای ایران و استعدادهای آن است.
وی در ادامه افزود: به نظرم ضرورت دارد جشنواره فجر هم ملی و هم بین‌المللی باشد. تا زمانی که فقط ملی است، کارکرد یک جشنواره داخلی را دارد و شاید چندان تاثیرگذار نباشد و صرفاً یک هیجان مقطعی برای حضور و رقابت در فضای داخلی سینما به حساب می‌آید، در حالی که می‌توانست در کنار جهانی بودنش سینمای ایران را به دنیا هم معرفی کند. درست است که ما جشنواره جهانی فجر هم داریم اما به دلیل اینکه با شمار کمی از فیلم‌های ایرانی در آن جشنواره حضور پیدا می‌کنیم، رویکرد معرفی به جهان را نخواهیم داشت.
جشنواره جهانی فجر بیشتر برای افراد خاص منفعت داشته است تا سینمای ایران
این کارگردان با ابراز مخالفت در تفکیک جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به ملی و جهانی گفت: قطعاً با این تفکیک مخالفم و از سالی که این انفکاک ایجاد شد برآورد و درآمد خوبی برای سینمای ایران نداشته است. در واقع جشنواره جهانی فجر بیشتر برای افراد خاص منفعت داشته است تا سینمای ایران. در حالی که اگر جشنواره به همان شکل سابق تقویت می‌شد و نقاط ضعفش برطرف و نقاط قوت آن تقویت می‌شد قطعا می‌توانستیم با یک سیاست بهتری صاحب جشنواره‌ای شویم که نفوذ بیشتری در عرصه فرهنگ و هنر بین الملل داشته باشد، در حال حاضر خیلی نمی‌توان به این اتفاق متکی بود.
اطیابی ادامه داد: اما از سوی دیگر جشنواره فجر هم ملی است و حضور نداشتن در آن خوب نیست و بخشی از مشارکت هنرمندان هم به این دلیل است که این رویداد فرهنگی ـ هنری جنبه ملی دارد. در این میان هرچه سیاست جشنواره بر تنوع آثار باشد قطعاً نتیجه بهتر خواهد شد. اما فراموش نکنیم در این شرایط که جشنواره ملی است باید ژانرهای کامل‌تری از خودش ارائه بدهد، حتما نسل‌های مختلف باید در جشنواره حضور داشته باشند، قطعاً فیلم‌ها باید متفاوت و متنوع باشند و از طرفی دیگر به دلیل این که نشاط باید سیاست کلان کشور در این برهه از زمان به لحاظ تحریم‌ها و تنگناهای اقتصادی و دیگر مشکلاتی باشد، نشاط عمومی‌می‌تواند کمک کند و راهگشا باشد و مبنای اصلی این جشنواره هم باید انتخاب فیلم‌هایی باشد که نشاط ایجاد می‌کنند و باید شادابی را در فضای جشنواره نیز شاهد باشیم؛ نه اینکه فقط مخلوطی از فیلم‌های تلخ و فقط اجتماعی اکران شود.
این کارگردان یادآور شد: ما هم مانند تمام دنیا که سعی می‌کنند جشنواره‌هایشان چه در شکل اجرایی و چه محتوایی فیلم‌ها به سمت مفرح بودن برود باید به این سمت حرکت کنیم. من فکر می‌کنم نیاز امروز جامعه و سیاست کلی ما باید این باشد که هر تعداد آثار سینمایی که تولید می‌شوند، هفتاد درصد آنها باید به سمت فضای مفرح و شاداب کننده حرکت کند.
سینما متأثر از جامعه است اما بر آن هم تأثیر می‌گذارد
وی در پاسخ به این پرسش که سینما متأثر از فضای اجتماعی است، فکر می‌کنید با توجه به مشکلاتی که در جامعه وجود دارد آیا شاهد چنین رویکردی در سینمای امسال باشیم؟ گفت: بله درست است! سینما متأثر از جامعه است اما می‌تواند بر آن نیز تأثیر بگذارد. اگر نشاط وجود ندارد قطعاً رسانه و سینمای ما کوتاهی کرده است. اگر افسردگی و تلخی در ذهن و روح مردم وجود داشته باشد و آن را در چهره مردم ببینیم حتما سینمای ما در این تخریب نقش داشته است. منظورم سینمای کلی است، فیلم‌ها به تنهایی نقش ندارند. سینمایی که در طول سال نشاط آفرین نیست در این شرایط طبیعتاً با جامعه شادابی هم روبه‌رو نخواهیم بود. سینمایی که حداقل چهار ـ پنج میلیون مخاطب دارد و می‌تواند نشاط و شادی را به چهره‌های آنان بیاورد و این فضا را در جامعه ترویج و تکثیر کند، به نظرم این برهه، برهه سینمای نشاط آفرین است.
این کارگردان در بخش دیگری از سخنان خود در پاسخ به پرسشی دیگر مبنی بر این که بازتاب سیاست‌های اجرایی جشنواره فیلم فجر در سینما چه بوده است؟ آیا بازتاب آن را فقط باید در نحوه چینش سبد اکران دید یا در حوزه جهت گیری ساخت فیلم‌ها هم تأثیرگذار است؟ گفت: دو سؤال اینجا مطرح است. این که جشنواره چه هست و چه باید بشود؟ این جشنواره باید جشنواره‌ای باشد که بخش عمده‌ای از اکران را به صورت خودکار پشتیبانی کند. جشنواره‌ای که در آن حدوداً ۳۵ فیلم نمایش داده می‌شود و از این تعداد به سختی چند فیلم آن را اکران می‌کنند به نظرم جشنواره خوبی نخواهد بود.
اطیابی در ادامه افزود: در سینمای دنیا به ژانر کمدی بیشتر از ژانرهای دیگر اهمیت می‌دهند. فراموش نکنیم که در کنار فیلم‌های تلخ باید چند فیلم کمدی هم دیده شود تا این تلخکامی را کاهش دهد و از طرفی تاثیر تلخی را هم حفظ کند، در غیر این صورت فقط شاهد تلخی خواهیم بود. فیلم کمدی کارایی مهمی در جامعه دارد که قابل انکار نیست اما ممکن است انکارش کنند.
کمدی می‌سازم، زیرا مردم به آن نیاز دارند
وی در واکنش به این ادعا که عموماً هیئت انتخاب و سیاست گذاران جشنواره فجر به فیلم‌های کمدی اقبال چندانی نشان نمی‌دهند، اظهار کرد: ساخت فیلم‌های کمدی همیشه هدف من نبوده اما وقتی می‌بینم که جامعه به چنین آثاری نیاز دارد من هم می‌سازم. من اگر سیاستگذار باشم از هر ده فیلم هفت فیلم را به آثاری با فضای مفرح اجتماعی، عاشقانه و کمدی مفرح اختصاص می‌دهم. لزوماً منظورم از مفرح فقط کمدی نیست، هر چیزی که مردم را وادار کند دور هم باشند و تعداد بیشتری از خانواده‌ها کنار هم فیلم را تماشا کنند و شاداب باشند. سینمای جمهوری اسلامی‌سینمایی است که باید فیلم‌های مفرح تولید کند و این وظیفه یک نظام و دولت است که تلاش کند همه نیازهای مردم را فراهم کند. به جز خوراک، پوشاک و ... تامین شادی، سرگرمی‌و تفریح نیز از وظایف دولت است و سربازان این رویکرد و سیاست بخش عمده‌ای از هنرمندان هستند. مردم هم به نیازشان نگاه می‌کنند و سینما می‌روند. شاید در برهه‌ای دیگر فیلم‌های کمدی اقبال این چنینی نداشته باشند اما شما می‌بینید که این روزها مردم به کمدی‌های سطح پایین هم توجه نشان می‌دهند به این دلیل که به این شادی نیاز دارند اما فراموش نکنیم فیلمسازانی که فیلم کمدی می‌سازند در واقع بخشی از وظایف حکومت را پوشش می‌دهند.
انتهای پیام/
نظر شما